Zuei esker gara gu
Zuek hezi, zaindu eta maitatu gaituzue. Zuekin egin dugu irri eta negar. Hoberen gogoratzen ditugun meriendak zuek eginak izan dira; edo zuen ondokoek. Zuen ondoan hartu dugu borrokarako grina.
Merienda, irriak eta pentsioa lapurtu nahi dizkizuete orain, lan ordaindua baina prekarizatua eduki zenuen horri, lan bikoitzak edo hirukoitzak eduki zenituen horri, zaintza eta etxeko lan ez erremuneratuak egin zenituen horri, sos ziztrin batekin bizi behar den alargun horri...
Utziguzue larunbateko merienda prestatzen, utziguzue zuen borroka elkarbanatzen. Zuena, gurea baita. Zuei esker baikara gu eta guztioi esker izango direlako ondorengoak.
Ez ukitu gero, gure amatxi, amama eta amonen ogia!
